Transformacyjne podejście EMDR do żałoby i straty
Smutek to głęboka i skomplikowana emocja, która jest nieuniknioną częścią ludzkiego doświadczenia. Ból straty dotyka wszystkich naszych serc i umysłów. Według Światowej Organizacji Zdrowia wyzwania związane ze zdrowiem psychicznym wynikające z żałoby dotykają miliony osób na całym świecie, przy czym szacuje się, że 5–10% światowej populacji cierpi na skomplikowaną żałobę , co może prowadzić do poważnych zaburzeń psychicznych.
Pośród zawiłości żałoby i straty pojawia się światełko nadziei w postaci odczulania i ponownego przetwarzania ruchu gałek ocznych (EMDR). Oprócz swojej dobrze znanej roli w terapia traumy EMDR zawiera narzędzia, które mogą zmienić sposób, w jaki podchodzimy do żałoby i potrafimy wyleczyć się z niej. To transformacyjne podejście terapeutyczne zyskuje uznanie ze względu na swoją zdolność pomagania osobom pogrążonym w żałobie w przepracowaniu żałoby, umożliwiając im znalezienie sensu i odporności w obliczu straty.
Zrozumienie smutku i straty
Proces żałoby to głębokie przeżycie emocjonalne, które wpływa na każdy aspekt naszego życia. Smutek to złożona reakcja na znaczącą stratę, której często towarzyszą różne emocje, myśli i doznania fizyczne. Jest to naturalny proces, który zachodzi, gdy godzimy się z nieobecnością kogoś lub czegoś, co ma głębokie znaczenie w naszym życiu. Wpływ żalu nie ogranicza się tylko do naszych emocji; rozciąga się to również na nasze funkcjonowanie poznawcze i dobre samopoczucie fizyczne.
Emocjonalny wpływ żałoby
Smutek może objawiać się niezliczoną ilością emocji, z których każda ma swój ciężar. Smutek jest powszechną i zrozumiałą reakcją na stratę. Gniew może wynikać z poczucia niesprawiedliwości lub poczucia, że strata nastąpiła przedwcześnie. Wina często towarzyszy smutkowi, gdy ludzie mogą zmagać się z żalem lub rzeczami, które nie zostały powiedziane. Emocjonalny rollercoaster żałoby może prowadzić do uczucia dezorientacja , strach , i nawet drętwienie . Emocje te mogą być przytłaczające i mogą kwestionować zdolność jednostki do jasnego przetwarzania myśli.
„oznaki, że leczysz się ze współuzależnienia”
Poznawcze wymiary żałoby
Z punktu widzenia poznawczego żałoba może prowadzić do szeregu reakcji, które wpływają na to, jak jednostki postrzegają otaczający ich świat i wchodzą w interakcje z nim. Zaburzenia pamięci Są częste, gdy myśli o utraconej osobie lub rzeczy niespodziewanie zalewają umysł. Może to być zarówno pocieszające, jak i przygnębiające. Trudności z koncentracją może powstać w wyniku zaabsorbowania stratą, co utrudnia skupienie się na codziennych zadaniach. Przeżuwanie to kolejny poznawczy aspekt żałoby, podczas którego ludzie rozmyślają o tym, co można było zrobić inaczej, lub o ostatnich chwilach spędzonych z ukochaną osobą.
Fizyczne przejawy żalu
Nie należy lekceważyć fizycznych skutków żałoby. Ciężar emocjonalny niesiony przez jednostkę może przełożyć się na objawy fizyczne takie jak zmęczenie, bezsenność, zmiany apetytu, a nawet dolegliwości somatyczne. Doświadczenie żałoby może prowadzić do osłabienia układu odpornościowego, przez co ludzie są bardziej podatni na choroby w tym bezbronnym okresie.
Wyzwania związane z adaptacją do nowej normalności
Proces przystosowania się do życia bez obecności utraconej osoby lub rzeczy może być niezwykle trudny. Procedury i doświadczenia, które kiedyś przynosiły komfort i radość, mogą teraz zostać wypełnione poczuciem pustka . Uświadomienie sobie, że życie zmieniło się nieodwracalnie, może prowadzić do uczucia izolacja I samotność . Szczególnie trudne może być poruszanie się w sytuacjach społecznych, w których dotkliwie odczuwa się nieobecność bliskiej osoby.
Dostosowanie EMDR do żałoby i straty
Pierwotnie zaprojektowany do leczenia traumy, EMDR przekształcił się w wszechstronne narzędzie umożliwiające radzenie sobie z szeroką gamą wyzwań emocjonalnych, w tym żałobą i stratą. Ta ewolucja odzwierciedla zrozumienie, że smutek, podobnie jak trauma, wiąże się z negatywnymi wspomnieniami i emocjami, które należy przetworzyć w zdrowy i adaptacyjny sposób. Sukces EMDR w radzenie sobie z problemami emocjonalnymi I zespołu stresu pourazowego skłoniło terapeutów do zbadania jego potencjału w pomaganiu jednostkom w poruszaniu się po złożonym terenie żałoby.
Według badania opublikowanego w czasopiśmie Journal of EMDR Practice and Research, EMDR okazał się obiecujący w: pomaganie osobom w radzeniu sobie z cierpieniem związanym z żałobą , przy czym uczestnicy zgłaszali znaczną redukcję nasilenia żałoby po sesjach EMDR. Oto, jak można dostosować EMDR, aby pomóc osobom radzić sobie z żałobą i stratą:
1. Zbieranie wywiadu i planowanie leczenia
W tej początkowej fazie terapeuta ustanawia silną relację terapeutyczną z jednostką. Dowiadują się o naturze straty, relacji danej osoby ze zmarłym oraz wpływie żałoby na jej codzienne życie. Ten etap zapewnia dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb danej osoby.
2. Przygotowanie
Terapeuta wprowadza proces EMDR, wyjaśniając, jak on działa i czego się spodziewać. Wyposażają również osobę w strategie radzenia sobie z intensywnymi emocjami i bolesnymi wspomnieniami, które mogą pojawić się podczas sesji terapeutycznych. Ta faza przygotowawcza jest niezbędna do stworzenia bezpiecznego i wspierającego środowiska, w którym jednostka może wyrazić swój smutek i poczucie straty.
3. Ocena
Na etapie oceny terapeuta współpracuje z daną osobą, aby zidentyfikować konkretne docelowe wspomnienia związane z żałobą. Te trudne wspomnienia mogą obejmować chwile spędzone z ukochaną osobą, okoliczności straty lub wszelkie nierozwiązane emocje z nią związane. Te docelowe wspomnienia stają się przedmiotem przetwarzania EMDR.
koncepcja siebie
4. Odczulanie
W fazie odczulania jednostka jest prowadzona w celu przetworzenia emocji i wrażeń związanych ze wspomnieniami docelowymi. Poprzez dwustronną stymulację – zwykle osiąganą poprzez ruchy gałek ocznych na boki – terapeuta pomaga pacjentowi przetworzyć niepokojące wspomnienia, zmniejszając ich intensywność emocjonalną. Ten krok pozwala na adaptacyjną integrację emocji i myśli związanych ze stratą.
5. Instalacja
W tym przypadku terapeuta ułatwia instalację pozytywnych wspomnień i przekonań oraz perspektyw związanych ze stratą. Osoba jest prowadzona w celu zidentyfikowania pozytywnych aspektów swojej relacji ze zmarłą osobą i wspólnych wspomnień. Te pozytywne elementy zostają wzmocnione, co pozwala jednostce pielęgnować swoje połączenie podczas posuwania się naprzód.
6. Skan ciała
Smutek często objawia się fizycznie, a ta faza skupia się na rozwiązaniu wszelkich pozostałości napięcia fizycznego lub dyskomfortu związanego ze stratą. Terapeuta przeprowadza pacjenta przez skan ciała, pomagając mu uwolnić nagromadzone napięcie i promując poczucie relaksu.
7. Zamknięcie
Faza zamknięcia pozwala jednostce zastanowić się nad swoimi postępami i przetworzyć wszelkie emocje, które pojawiły się podczas sesji. Ten krok gwarantuje, że sesja terapeutyczna zakończy się pozytywnym akcentem, a dana osoba poczuje się ugruntowana emocjonalnie.
8. Ponowna ocena
Podczas kolejnych sesji terapeuta i osoba indywidualna dokonują przeglądu poczynionych postępów i identyfikują pozostałe aspekty żałoby wymagające uwagi. Ta faza podkreśla iteracyjny charakter EMDR i ciągłą podróż w kierunku uzdrowienia emocjonalnego.
Korzyści z EMDR w pracy w żałobie
Jeśli chodzi o poruszanie się po burzliwej podróży po żałobie, terapia EMDR oferuje szereg znaczących korzyści, które mogą sprzyjać uzdrowieniu, odporności i odnowionemu poczuciu dobrostanu emocjonalnego.
poczucie własnej wartości definiuje się za pomocą jednego z poniższych kryteriów
Integracja z innymi podejściami terapeutycznymi
Według badania porównując skuteczność desensytyzacji i ponownego przetwarzania za pomocą ruchów gałek ocznych (EMDR) ze zintegrowaną terapią poznawczo-behawioralną (CBT) w leczeniu żałoby, oba podejścia do leczenia, EMDR i CBT, okazały się skuteczne w pomaganiu osobom zmagającym się z żałobą, przy czym zaobserwowano poprawę w zakresie pomiarów żałoby , objawy traumy i cierpienie.
Integracja terapii EMDR w połączeniu z innymi metodami terapeutycznymi może wywołać efekt synergiczny, który wspiera jednostki w ich podróży przez żałobę.
Uzupełnienie terapii rozmową:
EMDR może współpracować z tradycyjną terapią rozmową, umożliwiając jednostkom zarówno werbalizację swoich uczuć, jak i przetwarzanie negatywnych emocji związanych ze stratą. Połączenie zapewnia wszechstronne zrozumienie i uwolnienie emocji.
Wzmacnianie praktyk uważności:
Integracja EMDR z technikami uważności umożliwia jednostkom radzenie sobie z emocjami i wyzwalaczami związanymi z żałobą. To partnerstwo sprzyja ugruntowaniu emocjonalnemu podczas ponownego przetwarzania pamięci EMDR, co skutkuje głębszą integracją emocjonalną.
Tworzenie całościowego wsparcia:
Łącząc EMDR z innymi terapiami, powstaje holistyczny system wsparcia. To wieloaspektowe podejście zajmuje się emocjonalnymi, poznawczymi i behawioralnymi aspektami żałoby, zapewniając pacjentom wszechstronny zestaw narzędzi potrzebnych na ich drodze do uzdrowienia.
W skomplikowanym krajobrazie żałoby połączenie metod terapeutycznych podnosi poziom uzdrawiania. Integracja EMDR z terapią rozmową i praktykami uważności pozwala rozpoznać wyjątkowość żałoby każdej osoby i oferuje kompleksową strategię odzyskiwania emocjonalnego i wzrostu.