Przewodnik po zrozumieniu dysforii płciowej

Osoby cierpiące na dysforię płciową odczuwają silny rozdźwięk pomiędzy płcią, jaką przypisano im przy urodzeniu, a swoją tożsamością płciową. Chociaż niektóre osoby z dysforią płciową mogą nie odczuwać żadnego cierpienia związanego z ciałem fizycznym, wiele z nich ma trudności z pogodzeniem się ze swoją wewnętrzną tożsamością płciową i sposobem, w jaki postrzega je społeczeństwo.

Rozbieżność między cechami seksualnymi ciała fizycznego a płcią często powoduje cierpienie psychiczne. Chociaż przyjaciele i rodzina mogą udzielić wsparcia emocjonalnego, wiele osób potrzebuje czegoś więcej. Wsparcie ze strony specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym to świetny sposób, aby nauczyć się radzić sobie z cierpieniem emocjonalnym towarzyszącym dysforii.

co to znaczy być płynnym

Jak objawia się dysforia płciowa?

Dysforia płciowa może objawiać się u osób w każdym wieku, niezależnie od tożsamości rasowej, statusu społeczno-ekonomicznego i orientacji seksualnej. Choć wydaje się, że rozmowa na temat dysforii płciowej dopiero się rozpoczęła, stan medyczny ma długą historię. Na szczęście ludzie mają teraz bezpieczniejsze przestrzenie do dzielenia się swoimi historiami.

Osoby cierpiące na dysforię płciową uważają, że przypisanie im płci nie odzwierciedla ich doświadczonej płci. Na przykład niektórzy ludzie mogą postrzegać siebie jako mężczyznę lub męskość, niezależnie od swoich fizycznych cech płciowych. Innymi słowy, jednostki doświadczają niezgodności płci i mają silne przekonanie lub zrozumienie, że płeć nadana im przy urodzeniu nie odpowiada im.

Każda osoba doświadcza dysforii płciowej na swój własny sposób. Niektórzy ludzie mogą stać się świadomi bolesnych problemów z obrazem siebie, podczas gdy inni mogą przez długi czas nie zdawać sobie sprawy z tego, co się dzieje. Opóźnienie w rozpoznaniu może być równoznaczne z opóźnieniem w uzyskaniu wsparcia, co może potencjalnie prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym lub zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych.

Osoby cierpiące na dysforię płciową mogą zmagać się z pewnymi aspektami swojego codziennego życia. Chociaż dzieciom i nastolatkom może być trudno nawiązywać przyjaźnie w szkole, a nawet mieć problemy w szkole, dorośli z dysforią płciową może być trudno utrzymać pracę lub wyjechać. Osoby cierpiące na dysforię płciową mogą również mieć trudności z utrzymywaniem zdrowych relacji z innymi i często zmagają się z lękiem, depresją, zaburzeniami odżywiania i nadużywaniem substancji psychoaktywnych. Wiele osób doświadcza dyskryminacji i znęcania się, co powoduje stres, a w najpoważniejszych przypadkach myśli samobójcze.

narcyzm w związku

Jakie są objawy dysforii płciowej?

Chociaż mówimy o objawach dysforii płciowej, ważne jest, aby zrozumieć, że dysforia płciowa nie jest zaburzeniem zdrowia psychicznego. Rozpoznanie dysforii płciowej jest zawarte w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5) opublikowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, aby pomóc jednostkom uzyskać dostęp do opieki zdrowotnej i leczenia, ale schorzenie to nie jest już uważane za zaburzenie tożsamości płciowej.

Diagnoza dysforii płciowej nie koncentruje się na wewnętrznym poczuciu tożsamości jako problemie. Jest ukierunkowany na dyskomfort wywołany wyraźną niezgodnością między płcią wyrażoną a płcią przypisaną po urodzeniu na podstawie cech fizycznych. Osoby cierpiące na dysforię płciową zazwyczaj doświadczają:

• chęć bycia traktowanym jak konkretna płeć, płeć przeciwna lub płeć alternatywna w stosunku do tej, którą przypisano im przy urodzeniu.
• pragnienie bycia inną płcią, płcią przeciwną lub płcią alternatywną
• pragnienie utraty pierwotnych cech płciowych (narządów płciowych) i/lub wtórnych cech płciowych (piersi, zarostu)
• pragnienie posiadania podstawowych i/lub drugorzędnych cech płciowych płci przeciwnej
• silna preferencja dla ubrań zwykle kojarzonych z płcią przeciwną
• zdecydowane odrzucenie tradycyjnych ról płciowych związanych z płcią przypisaną im przy urodzeniu
• uczucie niepokoju, które wpływa na interakcje społeczne oraz zachowanie w pracy lub szkole

Dysforia płciowa może dotknąć każdego, od małych dzieci po dorosłych. Co więcej, dysforia płciowa może nie być stanem trwałym. Ludzie mogą doświadczać okresów, w których dysforia płciowa nie jest już dla nich problemem lub dysforia płciowa może zmieniać się przez całe życie.

znak 14 września

Czym dysforia płciowa nie jest

Osoby z dysforią płciową/niezgodne z płcią nie zawsze mogą identyfikować się jako osoby transpłciowe. Chociaż wiele osób transpłciowych cierpi na dysforię płciową, wpływ na nią może mieć również stan zdrowia płyn płciowy lub osoby niezgodne z płcią, z których część nie identyfikuje się jako trans.

Ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie osoby transpłciowe i zróżnicowane pod względem płci zmagają się z dysforią płciową. Niektórzy z nich mogą w pewnym momencie życia walczyć z tą chorobą, ale nie wszyscy mają uporczywe poczucie niepokoju, które charakteryzuje dysforię płciową. Co więcej, niektóre osoby stwierdzają, że ich doświadczenia trans są bardziej naznaczone euforią płciową niż dysforią.

Ludzie powinni także zrozumieć, że dysforia płciowa nie ma nic wspólnego z orientacją seksualną danej osoby. Dysforia płciowa może dotyczyć osób heteroseksualnych, homoseksualnych, lesbijskich i biseksualnych. Istnieje wyraźne rozróżnienie pomiędzy tożsamością płciową a tożsamością seksualną. Podczas gdy tożsamość płciowa odzwierciedla poczucie płci danej osoby, orientacja seksualna określa jej fizyczny i emocjonalny pociąg do innych ludzi. Dysforia płciowa nie czyni człowieka gejem, lesbijką czy biseksualistą.

Czy dysforię płciową można leczyć?

Ponieważ dysforia płciowa nie jest zaburzeniem zdrowia psychicznego, leczenie dysforii płciowej nigdy nie powinny skupiać się na zmuszaniu jednostki do akceptowania i działania zgodnie z przypisaną jej płcią. Każde tak zwane leczenie, które próbuje zmienić identyfikację płciową danej osoby i zmusić ją do bycia cispłciową, jest okrutne, brutalne i nieskuteczne. Terapia konwersyjna nie jest metodą popartą naukowo i jest uważana za nieetyczną.

Świadczeniodawcy zajmujący się zdrowiem psychicznym mogą zapewnić leczenie afirmujące płeć. Mogą poprowadzić osoby cierpiące na dysforię płciową na drodze do ekspresji płciowej i pomóc im poznać uczucia związane z dysforią płciową. Terapia afirmująca płeć jest niezbędna dla osób zmagających się z dysforią płciową, ponieważ tworzy dla nich bezpieczną przestrzeń do dzielenia się i potwierdzania swojej tożsamości. Uczą się, jak czuć się komfortowo ze swoją tożsamością i prowadzić zdrowsze życie.

Ponadto terapia wyposaża ich w odpowiednie narzędzia do radzenia sobie i zmniejszania uczucia niepokoju i dyskomfortu oraz poprawy jakości życia. Terapia afirmująca płeć koncentruje się na badaniu tożsamości i ekspresji płciowej danej osoby oraz otwiera drogę do samoakceptacji. Pomaga także jednostkom poprawić swoje relacje z innymi ludźmi i podejmować decyzje dotyczące leczenia i opcji przejściowych, z których powinny skorzystać.

koncepcja obrazu siebie

Osoby borykające się z problemami związanymi z tożsamością płciową mogą zdecydować się na szeroko zakrojone leczenie, a nawet operację potwierdzającą płeć (wcześniej znaną jako operacja zmiany płci), aby dostosować ekspresję płci do wyglądu zewnętrznego. Terapia hormonalna i chirurgia afirmująca płeć są realnymi opcjami dla osób z dysforią płciową. Interwencje te mogą zminimalizować drugorzędne cechy płciowe, które nie odzwierciedlają ich tożsamości płciowej.